Wanneer een dierbare op hoge leeftijd komt te overlijden, kan dat gemengde gevoelens oproepen. Enerzijds is er het verdriet om het verlies, anderzijds de dankbaarheid voor een lang en rijk leven. Gedichtjes bij overlijden door ouderdom kunnen helpen om deze gevoelens van verlies, liefde en dankbaarheid onder woorden te brengen. Ze bieden troost en een moment van bezinning, en vieren tegelijkertijd het leven van de persoon die zoveel jaren heeft gedeeld met de mensen om hen heen. In deze gedichten wordt vaak de schoonheid van een voltooid leven bezongen, het koesteren van mooie herinneringen en het accepteren van het natuurlijke verloop van het leven.
Je verleden bestond uit werken en een groot besef van plicht
Dit alles bepaalde steeds weer jouw gezicht
Je was een man van weinig woorden
Herkenbaar voor hen die echt bij je hoorden
Een vriend, oprecht, waar je altijd op kon bouwen
Jouw woord gaf ons een grenzeloos vertrouwen
Bescheidenheid stond in het vaandel van je leven
Liefde en vriendschap, dat is wat je altijd hebt gegeven
_______________________
Ik ben klaar hier, zei ze koel, en met een starre blik vooruit.
Het is afgelopen, uitgeleefd, alle lichten uit.
Het leven mag wel stoppen nu, zei ze bedeesd. Ik heb nog zo weinig over... Het is mooi geweest.
Het spijt mij zo, lieve schat... Je zult me niet meer zien, maar vind je ook niet dat ik, na al die jaren, wel mijn rust verdien?
Ooit voelde ik het bloeien, vroeger was van mij!
Maar weet je, als je ouder wordt... dan gaat die bloei voorbij.
Met een glimlach lig ik nu hier, te genieten van mijn rust.
Het enige, zo vraag ik je: Denk af en toe eens aan mij terug!
_______________________
Afscheid nemen
is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen
en verpakken
in goede gedachten der herinnering…
Is verwijlen
bij een brok leven
en stilstaan op de pieken
van pijn en vreugde…
Afscheid nemen
is met dankbare handen
weemoedig meedragen
al wat waard is
niet te vergeten…
Is moeizaam
de draden losmakenv en uit het spinrag
der belevenissen
en achterlaten en niet kunnen vergeten…
Dietrich Bonhoeffer
_______________________
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde,
nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten.
Ik leverde bewijs van mijn bestaan,
omdat door het verleggen van die ene staan
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.
Bram Vermeulen
_______________________
Je schuilt nog altijd tegen mij aan
ook al ben je gegaan
Je bent nog altijd dichtbij
ook al ben je ver weg
Je bent nog altijd een deel van mij
ook al ben je er niet meer
Je bent nog altijd voelbaar
ook al ben je tastbaar
Je zult altijd dicht bij me zijn
ook als niemand je meer ziet
_______________________
Veel gelukkige jaren waren we samen,
samen waren we één
Maar nu jij er niet meer bent
moeten we zonder jou verder … dus alleen
_______________________
Hand in hand zijn wij gegaan
tot aan de drempel
Moegestreden, door onze liefde omringd
ben je van ons heengegaan
_______________________
Samen plezier, samen op reis
samen een eenheid, samen eigenwijs
samen kwaad en samen goed
samen verdriet en samen weer moed
nu verder zonder hem dat doet pijn
te weten nooit meer samen te zijn.
_______________________
